Tabela: Zmniejszenie wartości ciśnienia śródgałkowego (mmHg) po 12 tygodniach leczenia i rozpoznanie kliniczne na początku obserwacji
Latanoprost Tymolol
N=53 N=54
Średnia początkowa (OS) 27,3 (0,75) 27,8 (0,84)
Zmiana w stosunku do średniej wartościpoczątkowej† po 12 tygodniu (OS)
-7,18 (0,81) -5,72 (0,81)
wartość p vs. tymolol 0,2056
Średnia początkowa (OS) 26,5 (0,72) 28,2 (1,37) 26,3 (0,95) 29,1 (1,33)
Zmiana w stosunku do średniej wartościpoczątkowej† po 12 tygodniach (OS)
-5,90 (0,98) -8,66 (1,25) -5,34 (1,02) -6,02 (1,18)
wartość p vs. tymolol 0,6957 0,1317
OS: odchylenie standardowe
†skorygowana wartość szacunkowa oparta na modelu analizy kowariancji (ANCOVA).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Latanoprost (m.cz. 432,58) jest nieaktywnym prolekiem, estrem izopropylowym kwasulatanoprostowego, który po hydrolizie do kwasu latanoprostowego uzyskuje aktywność biologiczną.Prolek dobrze wchłania się przez rogówkę i cały lek, który dostaje się do cieczy wodnistejhydrolizowany jest podczas przenikania przez rogówkę.
Badania przeprowadzone u ludzi wskazują, że lek osiąga maksymalne stężenie w cieczy wodnistej poupływie około 2 godzin od podania miejscowego. Latanoprost podany miejscowo u małpy jestdystrybuowany głównie do komory przedniej, spojówek i powiek. Jedynie minimalne ilości docierajądo komory tylnej oka.
Kwasowa postać latanoprostu praktycznie nie jest metabolizowana w oku. Metabolizm zachodzigłównie w wątrobie. Okres półtrwania leku w osoczu człowieka wynosi 17 minut. W badaniach nazwierzętach dowiedziono, że główne metabolity (1,2-dinor i 1,2,3,4-tetranor) nie wykazują lubwykazują nieznaczną aktywność biologiczną i wydalane są przede wszystkim w moczu.
Otwarte badanie farmakokinetyczne dotyczące stężenia kwasu latanoprostowego w osoczuprzeprowadzono u 22 dorosłych i 25 pacjentów z populacji dzieci i młodzieży (w wieku od urodzeniado < 18 lat) z nadciśnieniem ocznym i jaskrą. Pacjenci ze wszystkich grup wiekowych otrzymywalijedną kroplę 0,005% latanoprostu do każdego oka raz na dobę przez co najmniej 2 tygodnie.Ekspozycja ogólnoustrojowa na kwas latanoprostowy u dzieci w wieku od 3 do < 12 lat była około2-krotnie większa niż u dorosłych, a u dzieci w wieku poniżej 3 lat 6-krotnie większa. Jednak szerokimargines bezpieczeństwa dla ogólnoustrojowych działań niepożądanych był zachowany (patrzpunkt 4.9). We wszystkich grupach wiekowych mediana czasu do osiągnięcia maksymalnego stężeniaw osoczu wynosiła 5 minut po podaniu dawki leku. Średni okres półtrwania w fazie eliminacji(mediana) był krótki (< 20 minut), podobny u dzieci, młodzieży i dorosłych, i nie prowadził dokumulacji kwasu latanoprostowego w krążeniu ogólnym w stanie stacjonarnym.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność miejscową oraz ogólnoustrojową latanoprostu badano na różnych gatunkach zwierząt.Latanoprost jest na ogół dobrze tolerowany, a margines bezpieczeństwa pomiędzy dawką lecznicząstosowaną miejscowo do oka a dawką toksyczną układowo wynosi co najmniej 1000. Duże dawkilatanoprostu, około 100 razy większe od dawki leczniczej przeliczonej na kg masy ciała, podawanedożylnie nieznieczulonym małpom powodowały zwiększenie częstości oddechów, odpowiadające
8